Vrede is meer dan het ontbreken van een uiterlijk gevecht
Ik ga hier zeker niet alle aspecten van de oorlog bespreken. Het ligt ook niet in mijn interesse om dit te doen want om dit te doen heb je niet alleen een gans boek nodig maar eerder een boekenkast. In dit essay wens ik op zoek te gaan hoe vrede tot stand komt of misschien beter, welke bijdrage we zelf als individu voor de vrede kunnen leveren.
Beginnen we eerst bij het begin: hoe vrede meestal bekeken wordt. Ons aller Wikipedia schrijft daarover o.a. het volgende: vrede is een heilzame toestand van rust en harmonie en de afwezigheid van stoornis, twist of strijd.[1] Bij vrede is er geen twist, oorlog of geweld, het is een toestand waarbij mensen overeenkomen of met elkaar kunnen samenleven of misschien nog beter hun onenigheden kunnen bespreken om dan verder te gaan met hun leven.
Als je het woord vrede uitspreekt en laat weerklinken in de ruimte dan bemerk je een licht, meer lichaamsvrij, verheffend en optillend karakter. Deze karaktereigenschappen vind je ook in andere talen terug zoals ‘paix’ in het Frans of ‘Frieden’ in het Duits en ‘peace’ in het Engels. Dit terwijl oorlog in de respectievelijk talen, ‘guerre’, ‘Krieg’ en ‘war’ het gevoelsleven verzwaren en aan het lichaam binden.
Welke houding nemen wij in het Westen aan?
Wat zouden we kunnen zien als we van buitenaf naar het Westen kijken, wat stralen wij uit, hoe komen wij over? Nemen we even de Westerse aanname dat de Russische Federatie Oekraïne zonder aanleiding binnengevallen is. [2] Is dit zo? Hebben wij al eens goed geluisterd naar wat de Russen daarover te zeggen hebben en hebben wij al eens echt goed geluisterd, al lang voor de SMO (Speciale Militaire Operatie) van start ging? Misschien kunnen we iets voorzichtiger zijn met wat de Westerse media zeggen en schrijven, want wie kent deze uitspraak niet: het eerste wat sterft tijdens een oorlog is de waarheid.
Nemen we een bericht dat door de Britse geheime dienst enige tijd geleden werd verspreid: Russische soldaten vechten met zware schoppen[3] in man-tegen-mangevechten.[4] We weten zonder naar de Russische TV te kijken dat er daar propaganda gevoerd wordt. Als ze het ginder doen, dan denk ik, mogen en moeten we er ook van uitgaan dat dit hier ook zo is. Voor wie het woord propaganda niet graag in de mond neemt kunnen we dit neutraler omschrijven als: de berichtgeving die de tegenpartij in een minder en de eigen partij in een beter daglicht plaatst. Ondertussen hebben de Russen en PMC Wagner[5] met hun ‘schoppen’ een ganse stad veroverd.[6]
De unipolaire wereld versus de multipolaire wereld
Hoewel op het slagveld in hoofdzaak (maar zeker niet alleen) Russen en Oekraïners vechten is het in se een gevecht tussen de Russische Federatie en het Westen, dus niet alleen tussen de Russische Federatie en Oekraïne. De Westerse pakhuizen met allerhande wapens en materieel die vanuit het Westen richting Oekraïne verscheept worden is gigantisch. Daarnaast krijgen de Oekraïners ook allerlei inlichtingen via Amerikaanse satellieten en drones maar zijn er ook hoge officieren in Oekraïne aanwezig om de gevechten te coördineren.[7] Dit betekent dat de Russische Federatie recht tegenover de USA staat. Zolang we enkel naar Oekraïne kijken zullen we deze oorlog nooit volledig begrijpen. De Amerikanen helpen de Oekraïners niet alleen, ze sturen de ganse oorlog. Want er staat veel op het spel en dus wordt er ook hier handig omgegaan met de waarheid, en dit niet voor de eerste keer. [8]
In deze oorlog spelen zoals steeds financiële, economische en politieke belangen van Amerika een belangrijke rol. Na WOII werd de US een wereldmacht en kon haar wil aan de rest (of toch bijna) van de wereld opleggen. We leefden in een unipolaire wereld, het was een hegemonie geleid door de US. Maar deze unipolaire wereld komt meer en meer ter discussie te staan. Dus moet de US haar macht behouden, zoniet vergroten. De Russische Federatie bezit niet alleen enorme hoeveelheden grondstoffen waar de US graag haar handen zou opleggen. Alleen, de Russische Federatie wenst door een grotere samenwerking met China (en Zuid-Afrika, Brazilië en India) meer en meer los te komen van deze door de US opgelegde werkwijze. Deze landen vormen samen de BRICS, dit is een acroniem BRazil, Russia, India en South-Africa en willen geen unipolaire maar een multipolaire wereld.[9] Door haar macht kon de US de dollar als wereldreservemunt gebruiken en heel goedkoop leven. Als deze unipolaire wereld waarbij de US met de dollar de lakens uitdeelt in elkaar valt dan heeft dit voor de US (maar ook voor Europa) enorme gevolgen. Maar hier verwijs ik graag naar andere auteurs of ook naar podcasts die je hier veel beter wegwijs in kunnen maken.[10]
Mensen willen vrede
Het is gewoonweg verbijsterend dat er vanuit het Westen nauwelijks of geen intentie is om vredesgesprekken op gang te brengen. De Russen, met op kop Putin, worden als niet te vertrouwen en nog erger afgeschilderd en daarmee hoeven we zelf geen vredesgesprekken op te starten en vegen we zelfs het Chinees 12-punten vredesvoorstel van tafel.[11] Het narratief van Putin (maar ook China) is niet betrouwbaar en erger, wordt steeds opnieuw gebruikt om geen vredesvoorstellen te doen of onderhandelingen aan te gaan. Dit is een Westers narratief want China en de Russische Federatie willen praten. Alleen, hoe langer deze vredesgesprekken op zich laten wachten, hoe moeilijker het zal worden en zoals het er nu uitziet, hoe zwaarder het zal worden voor Oekraïne (en het Westen). Ondertussen gaat het bloedvergieten door. Toch zijn er ook hier in het Westen mensen die deze gesprekken willen, maar blijkbaar worden deze stemmen niet gehoord en komen ze niet in het openlijk debat.[12]
Maar toch streeft de overgrote meerderheid van de homo sapiens (wij dus) naar vrede. Jan met de pet wenst geen oorlog. Maar ondanks dat we vrede willen en zelfs bereid zijn en nu en dan met z’n allen op straat komen met spandoeken tegen de oorlog krijgen we op regelmatige tijdstippen verwoestende conflicten. Deze kleine en grote demonstraties helpen dus niet. Net daarom willen velen zich ook niet met oorlog en vrede bezig houden omdat ze er toch niets aan kunnen doen. Maar, klopt dit wel, kan je als individu niets doen, kan ik werkelijk geen bijdrage leveren voor de vrede?
Als we inspirerende figuren zoals Mahatma Ghandi, Martin Luther King of Nelson Mandela nemen dan bemerken we dat deze mensen een grote impact hadden en zelfs ook nu nog hebben. De ontwikkeling die deze zielen doorgemaakt hebben overstijgt het persoonlijke belevingsveld waardoor bijvoorbeeld Mahatma Ghandi niet alleen op India een uitwerking heeft maar op de ganse wereld. Hij kon een inspirerende (geestelijke) kracht in zijn ziel doen opstaan die anderen tot op de dag van vandaag inspireren. Mahatma Ghandi onderrichte geen ahimsa of geweldloosheid, hij wás geweldloos, zijn innerlijke was geweldloos, hij ademde geweldloosheid uit waardoor alles wat hij deed geweldloos was. Hij had deze geestelijke kracht door studie, door werk, ervaringen en door zijn daden levendig in zich opgenomen. Ook nu nog werkt dit op vele mensen inspirerend, deze geweldloze kracht werkt verder.
Deze mensen tonen aan dat wij onszelf niet mogen onderschatten, ook wij kunnen ons verder ontwikkelen en iets betekenen, ook wij kunnen een impact hebben. Het is niet zo dat wij niets te betekenen hebben. Als we onze begeertes, neigingen, sympathie en antipathie[13] overwinnen, het hedonisme achter ons laten en daadwerkelijk een levensinhoud zoeken, deze met verantwoordelijkheid leven en met onze medemensen in verbinding brengen dan ontstaat er in onszelf een ander proces dat in de sankya filosofie het anahata chakra genoemd wordt. De mens neemt een universele kracht op in zijn ziel en deze universele kracht vormt het anahata of hartchakra.
De duif als symbool voor de vrede
De borstkas is bij een duif sterk uitgesproken
en de borstkas staat met het hartchakra in verbinding.
Het hartchakra staat voor harmonie en vrede.
De innerlijke houding is belangrijk
Zolang we nog willen vechten, zolang we nog wraak willen of dat we moeten overheersen of anderen moeten overwinnen tot zolang bevinden we ons nog meer in subjectieve emoties en ondersteunen we oorlog. Van zodra we deze (begrijpelijke) emoties die in ons omhoog stijgen gerust laten door onze trauma’s te overwinnen en de partijen die willen vechten te laten vechten, geven we geen kracht meer aan de vechtende partijen. Op die manier dragen we bij aan meer harmonie en vrede in de wereld. Misschien is het een kleine bijdrage, dat kan, maar het is een bijdrage die geen bijkomende brandstof levert voor de strijdende partijen en het leed dat daaruit ontstaat.
Dit betekent dat we onze begeertes, onze drang en onze innerlijke neigingen dienen te sturen. Dit kunnen we enkel doen door zelf een thema te onderzoeken en dit met interesse met onze lotgenoten in de verbinding te brengen. Op die manier kunnen we onze begeerte transformeren tot een verbindende en harmoniserende kracht. Het maakt echt heel veel uit als we ons (materiële) begeertes en onze emoties langzaam kunnen gerust laten en stelselmatig overwinnen door een levenszin te ontwikkelen en deze met onze lotgenoten in relatie te brengen. Hoe meer we in onszelf een levenszin en een verantwoordelijkheid voor deze levenszin ontwikkelen, hoe meer we op een verbindende manier met elkaar kunnen omgaan.
Rudolf Steiner schrijft daarover het volgende: ‘Een echte samenleving die vrede wil is er een die naar geestelijke kennis streeft, en de werkelijke vredesbeweging is de geesteswetenschappelijke stroming.’ [14]
Je hoeft helemaal geen expert, politieker of een speciaal iemand te zijn om zich voor vrede in te zetten, noch hoeft men gezond te zijn. Men heeft een wil nodig om voor de vrede een bijdrage te leveren, er is een wens nodig om een thema te leren kennen en om dit thema in zichzelf te doen opstaan, zodat men vanuit dit thema een warmte en een verbindende kracht in zichzelf kan doen opstaan.[15]
Niet door middel van strijd overwin je de strijd,
niet door haat overwin je haat;
maar strijd en haat overwin je in werkelijkheid
alleen maar door middel van liefde.’[16]
Er heeft mij enige tijd geleden iemand op de vingers getikt omdat ik teveel met deze oorlog bezig was en dit werkt toxisch. Dat gevaar is inderdaad reëel, velen merken dit instinctief, je wordt meegezogen in het moeras van propaganda, je wordt verward en je wilt overwinnen, je wilt wraak. Een oorlog kan enkel dan plaatsvinden als mensen elkaar haten en elkaar niet meer als mens zien maar als dieren. Daarom wordt de tegenpartij steeds afgebeeld als dieren.[17] Dergelijke propaganda tijdens het conflict doorprikken is niet evident, je kan er al snel in meegezogen worden waardoor je het toxisch klimaat in je opneemt en zo voed je de oorlog.
Afsluitend is het belangrijk dat je je steeds voorneemt om de andere partij niet te moeten overtuigen van je gelijk. Centraal staat dat je inzicht krijgt, dat je een gevoel krijgt voor de situatie waarin we zitten. Je mag gerust jouw inzichten die je onderzocht en voor waar bevonden hebt uitspreken. Ook al staan deze diametraal tegenover het gangbare, je mag deze met overtuiging weergeven, maar het is belangrijk dat je daarbij de ander persoon vrijlaat en niet missioneert. Deze door inzichten verworven kennis kan dan uit zichzelf werkzaam worden, de waarheid die je opgenomen hebt wordt in jezelf en in de omgeving werkzaam en dit is een bijdrage voor de vrede.
Deze liefde zou ik willen omschrijven als een idee dat je onderzocht hebt, voor waar bevonden hebt en dat in jou of in je hartcentrum levendig werkzaam wordt en verbindend werkt. Hierdoor heb je een harmoniserende werking op je omgeving.
Momenteel zie ik het zo dat Europa de technische voorsprong die het had zal moeten afstaan.[18] Onze economie, onze vrijheden worden in een snel tempo vernietigd. De materiële weelde zal voorgoed voorbij zijn, dat zullen we moeten loslaten. Maar als je iets loslaat kan iets nieuw ontstaan en dit nieuwe is een groter en edeler bewustzijn. Uit de chaos, de verwarring, de leugen en de manipulatie ontstaat er bij velen een wens naar waarheid, naar verbinding, naar innerlijke of een geestelijke ontwikkeling. In de toekomst kan een meer sociale maatschappij opstaan. Europa heeft nog een toekomst maar deze zal meer geestelijk zijn en minder materialistisch van aard zoals ze de laatste 500 jaar geweest is.
De schouderstand is een esthetische houding en spreekt het midden van de mens aan.
Dit midden is het hartchakra en bevindt zich voor de borstkas,
het is een metafysisch centrum en brengt gevoelens van innerlijkheid, een verzameld zijn en een vredigheid.
Als het hartchakra ontwikkeld is, brengt dit een harmoniserende of verbindende werking op de omgeving.
[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrede, Het begrip vrede wordt vaak in één adem genoemd met een tegendeel, oorlog. Het Nederlandse woord vrede betekende rond 1200 een wettelijke bescherming tegen wapengeweld.
[2] Tot op heden spreken de Russen nog altijd van een SMO, speciale militaire interventie of special military operation in het Engels en dus niet over een oorlog. Hoewel dit toch meer en meer een oorlog is.
Hier een artikel over Angela Merkel die toegaf dat de Minsk akkoorden een ander doel voor ogen hadden dan vrede na het Maidan débacle: https://www.wsws.org/en/articles/2022/12/22/ffci-d22.html. Ook Emmanuel Macron liet zich in deze richting uit. Nog een toemaatje over de beweegredenen van de US: https://www.theguardian.com/world/video/2014/feb/07/eu-us-diplomat-victoria-nuland-phonecall-leaked-video. Je vindt dit ganse verhaal o.a. ook terug bij Marie-Thérèse ter Haar. Maar hier wordt duidelijk dat de US niets geven om Europa maar enkel begaan zijn met hun eigen macht en dat de oorlog al vooraf gepland was en niet door de Russische Federatie.
[3] https://www.standaard.be/cnt/dmf20230305_96351466
[4] Ondertussen hebben de Wagner PMC troepen de stad Bakhmut na onwaarschijnlijk lange en heel bloedige gevechten ingenomen. Zie: https://www.nu.nl/spanningen-oekraine/6241431/oost-oekraiense-stad-bakhmut-ligt-na-bloedige-strijd-volledig-in-puin.html. Voor wie een sterke maag heeft moet maar enkele beelden opzoeken en dan zie je dat er geen tekort aan munitie was om deze stad gewoon tot volledige puin te herleiden. Het is een verschrikking gewoon.
[5] https://en.wikipedia.org/wiki/Wagner_Group
[6] https://www.nu.nl/buitenland/6264548/russen-claimen-inname-bakhmut-terwijl-oekraine-ontkent.html.
[7] De Russische Federatie doet zeker ook niet alles alleen en werkt minstens samen met China en Iran en er gaan geruchten dat Noord-Korea ook meewerkt.
[8] De US zoekt niet zelden conflicten op om haar belangen veilig te stellen waardoor de waarheid met voeten getreden wordt. Wie herinnert zich Collin Powells speech niet in de UN gebouwen in New York waar hij het ultieme bewijs in handen had dat Irak de US wilde aanvallen met massavernietigingswapens. Door deze leugen verkreeg de US de officiële goedkeuring om Irak binnen te vallen. De oorlog kon dus gelegitimeerd worden terwijl nadien wel bleek dat Irak helemaal geen massavernietigingswapens had. Het land dat zich moest verdedigen en zich als slachtoffer voordeed bleek de agressor te zijn. Zie:
, Het feit dat er gelogen werd over de reden voor deze oorlog is overduidelijk. Dit is later effectief met zoveel woorden toegegeven. Er waren geen massavernietigingswapens.
Net zoals nu met de Russische Federatie werd er op Irak een onwaarschijnlijk embargo gelegd. Maar hier konden de Irakezen minder goed mee om en had dit op de bevolking een onwaarschijnlijk vernietigende uitwerking. Minder bekend is dat door dit embargo 500.000 Iraakse kinderen gestorven zijn. Het antwoord op deze op z’n minst twijfelachtig gunstig resultaat van het embargo is verbijsterend:
.
[9] Hier vind je werkelijk veel informatie over: van Pepe Escobar vind je o.a. dit https://thecradle.co/article-view/18477/goodbye-g20-hello-brics of ook hier een al wat ouder artikel https://thecradle.co/article-view/23848/brics-set-to-surpass-g7-in-economic-growth. Er zijn nieuwere artikels te vinden, zeker nu de dollar op springen staat.
[10] Auteurs die de andere kant van het verhaal laten zien of die minstens objectiever met de realiteit omgaan zijn o.a. Kees van Der Pijl, Marie Thérèse ter Haar, Noam Chomsky, Larry Johnson, Colonel Douglas Mc Greggor om maar deze te noemen. Hier kan ik onmogelijk alle linken naar de artikels die ik gelezen heb weergeven. Ik zou zeggen, zoek gerust zelf het een en ander op.
Hier vind je een podcast van Marie Thérèse ter Haar over Rusland en Oekraïne waar heel veel achtergronden besproken worden. Voor de liefhebber zou ik zeggen.
[11] Het Chinees vredesvoorstel: https://www.chinasquare.be/het-chinese-vredesplan-voor-de-oorlog-in-oekraine/. Oordeel zelf of dit voorstel als een basis voor gesprekken kan dienen.
[12] Bij deze link hoor je de Nederlander Jakob De Jonge (broer van minister Hugo De Jonge) pleit om een gesprek over vrede op te starten. Terwijl er miljarden aan wapens en de oorlog gegeven worden is er geen budget voor de vrede. Dit lijkt mij een interessante insteek: https://www.deanderekrant.nl/podcast/050-waar-is-het-budget-voor-vrede-2023-05-31, zo ook dit artikel waar een Russische tank in Amsterdam met bloemen overladen wordt. De mensen willen vrede en geen oorlog: https://russkiymir.ru/en/news/313841/.
[13] Rudolf Steiner Oorlog en vrede, p. 14, Uitgeverij Pentagon ISBN 90-72052-57-9
[14] Ibid p. 32.
[15] Hierbij moet ik denken aan Toon Hermans hoe hij met het publiek in relatie treedt en al grappend dikwijls een inhoud brengt. Hij bezit de kwaliteit om levendige beelden te vormen en noch zichzelf en anderen bekritiseert. Zie o.a. deze video:
.
[16] Rudolf Steiner Oorlog en vrede, p. 35, Uitgeverij Pentagon ISBN 90-72052-57-9.
[17] Dit wordt bij iedere oorlog gedaan. Zo is er het bekende verhaal tijdens WOI. Toen werden de Duitsers werkelijk als barbaren afgeschilderd doordat ze nota bene Belgische kinderen met bajonetten afgeslacht zouden hebben:
https://antzml.wordpress.com/2011/02/25/the-bayonet-baby-effect/.
[18] Pepe Escobar schrijft met de regelmaat van de klok over BRICS en BRICS+ (andere landen springen ook op deze trein): https://www.zerohedge.com/geopolitical/escobar-everybody-wants-hop-brics-express.
Ik vind dit een goed artikel, vooral vanaf het gedeelte De innerlijke houding is belangrijk.
Interessant stuk. We volgen deels dezelfde bronnen. Mag ik even aandacht vragen voor mijn persoonlijke nieuwe Substack? Ik heb er net een stuk over het Poetin-interview op geplaatst: https://open.substack.com/pub/perikleske/p/poetins-boodschap-aan-het-westen?r=32c7kj&utm_campaign=post&utm_medium=web&showWelcomeOnShare=true
Ik heb nog geen lezers en zou het fijn vinden, als mijn stuk u de moeite waard lijkt, dat u de link zou delen of mijn Substack zou aanbevelen bij anderen.
Dank en groet,
Perikleske